........................ഞാന്‍................................

തന്നിലേക്കുൾവലിഞ്ഞിടാതെ കണ്ണോടിക്കണം ചുറ്റിനും എന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ തുറിച്ച കണ്ണുകളുമായി ഞാൻ ഉഴറി നടന്നു.ഒരു വേള എനിക്കങ്ങനെ ചെയ്യാൻ തോന്നിയത് ചുറ്റിലും ഉള്ളവർ എത്രത്തോളം സ്വാർത്ഥരാണ് എന്നൊന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ വേണ്ടിയായിരിക്കും. ആകാശത്തിനു കീഴിൽ ഭൂമിയിൽ തലയുയർത്തി നില്കുന്ന ഇരു കാലികൾ എല്ലാം സ്വാർത്ഥരാണ് എന്ന് ഞാൻ സ്വയം അങ്ങ് തീരുമാനിച്ചുറപ്പിച്ചു. നിന്നിലെക്കൊന്നു തിരിഞ്ഞു നോക്ക് എന്നൊരു ഉൾവിളിയിൽ ഞാൻ കണ്ടത് ഞാൻ എന്ന ഏറ്റവും വലിറ്റ സ്വാർത്ഥനെയാണ്. എന്നിലേക്ക്‌ തന്നെ തണൽ വിടര്ത്തി നില്കുന്ന ഒരു വലിയ വൃക്ഷം. ലോകത്തിൽ മറ്റാരെക്കാൾ എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്ന ഞാൻ എന്ന വ്യക്തി. കിട്ടിയ പെന്സിലിനു നീളം പോരെന്നു വാശി പിടിച്ചിരുന്ന കുട്ടിക്കാലം മുതൽ , സ്വന്തം നോട്ട് ബുക്ക്‌ പോലും പങ്കിടാത്ത കോളേജ് കാലഘട്ടംവരെയും ഞാൻ എന്നെയല്ലാതെ മറ്റാരെയും സ്നേഹിച്ചിട്ടില്ല